Wspomnienie św. proroka Eliasza w Jacznie - 75-lecie miejscowego OSP

2021-08-02

Foto: Adam Matyszczyk

Wierni spotykają się na modlitwie w swoich cerkwiach, w różnych okolicznościach. W każdą niedzielę, w ważne święta, na uroczystości ślubu, żegnając na pogrzebie kogoś bliskiego lub uczestnicząc we wprowadzeniu do świątyni nowonarodzonego dziecka. Szczególnie gorące modlitwy wznoszone są z okazji święto parafialnego, nie bez powodu nazywanego małą Paschą. Dla wiernych wspólnoty w Jacznie jest to oczywiście trzeci dzień święta Zmartwychwstania Pańskiego. Jest jednak jeszcze jeden dzień, na który czekają oni z utęsknieniem. Mowa oczywiście o 2 sierpnia, kiedy to uroczyście wspominają św. proroka Eliasza, a wraz z nim historię swojej parafii.

Liturgicznym uroczystościom przewodniczył o. archimandryta Sergiusz z monasteru w Supraślu - kapelan krajowy Państwowej Straży Pożarnej. Towarzyszyli mu: ks. mitrat Józef Sitkiewicz z Nowego Dworu, ks. prot. Władysław Masajło z białostockiej parafii Św. Ducha, ks. prot. Jarosław Grygiewicz z Kuźnicy, ks. prot. Wiktor Tetiurka z Dąbrowy Białostockiej, ks. prot. Marek Kozłowski z Augustowa, ks. prot. Justyn Jaroszuk z Krynek, ks. prot. Adrian Charytoniuk z Samogródu, ks. prot. Piotr Borowik z parafii Podwyższenia Krzyża Pańskiego w Fastach - kapelan wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej, ks. Dariusz Sulima z białostockiej parafii Hagia Sophia oraz miejscowy proboszcz ks. Piotr Hanczaruk - kapelan gminny Państwowej Straży Pożarnej.

Odpowiadając na zaproszenie proboszcza, w uroczystościach udział wzięli: proboszcz parafii rzymskokatolickiej w Siderce - kapelan wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej ks. kanonik Wojciech Ejsmont, wicestarosta powiatu sokólskiego Jerzy Białomyzy, burmistrz Dąbrowy Białostockiej Artur Gajlewicz, przewodniczący Rady Miejskiej Adam Wojteczko, wójt gminy Nowy Dwór Andrzej Humienny, komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej st. bryg. Sebastian Zdanowicz, komendant powiatowy Państwowej Straży Pożarnej st. bryg. Dariusz Wojtecki, zastępca komendanta placówki Straży Granicznej w Nowym Dworze ppor. SG Paweł Piekarski, komendant komisariatu Policji w Dąbrowie Białostockiej nadkom. Paweł Jakubiak, wiceprezes Oddziału Wojewódzkiego Zarządu OSP Kazimierz Woronowicz, prezes Zarządu Oddziału Powiatowego Związku OSP Franciszek Budrowski, prezes Zarządu Oddziału Gminnego OSP Antoni Hrynkiewicz, komendant gminny OSP Stanisław Kirejczyk oraz prezes OSP w Jacznie Andrzej Białomyzy.

Tegoroczne sierpniowe święto zbiegło się z rocznicą 75-lecia istnienia miejscowego OSP, toteż wśród zgromadzonych liczne grono stanowili druhny i druhowie - w tym także poczty sztandarowe z Dąbrowy Białostockiej, Nowego Dworu i Sidry, a kierowane ku Bogu modlitwy wznoszono także za ich bezpieczną służbę.

"Dziękując z bojaźnią i drżeniem jako słudzy niepotrzebni Twojej łaskawości, Zbawco i Władco nasz Panie, za Twoje dobrodziejstwa, które obficie wylałeś na sługi swoje Druhów i Druhny Ochotniczej Straży Pożarnej, Boga miłujące Wojsko, Straż Pożarną, Straż Graniczną, Policję, wszystkie służby mundurowe i cywilne, a także całą służbę i opiekę medyczną, przypadamy i chwałę Tobie jako Bogu przynosimy i z uwielbieniem wołamy: wybaw z wszystkich nieszczęść sługi Twoje i zawsze jako miłosierny spełniaj w dobroci swej pragnienia nas wszystkich, gorliwie modlimy się do Ciebie, wysłuchaj i zmiłuj się" - wybrzmiewały słowa ektenii usilnej.

Ochotnicze straże pożarne to jedne z najstarszych polskich organizacji. Pierwsze jednostki rozpoczęły funkcjonowanie już w drugiej połowie XIX w. i przez ten czas ewoluowały do obecnego kształtu. Ich członkowie od lat bezinteresownie niosą pomoc, kierując się mottem: "Bogu na chwałę, ludziom na ratunek", a z racji licznego rozmieszczenia w terenie, bardzo często jako pierwsi są na miejscu pożaru, wypadku czy też innego zdarzenia. Ochotnicza Straż Pożarna w Jacznie została powołana do życia w 1946 r., zaś jej założycielem i pierwszym organizatorem był Aleksy Konstańczuk.

W duchowym pouczeniu o. Adrian, na przykładzie św. proroka Eliasza, mówił o wielkiej potrzebie odnowy duchowej we współczesnym świecie.

- Kościół prawosławny wspomina dziś wyjątkowego proroka, którego historię zna większość z nas. Proroka, który we współczesnych czasach miałby bardzo dużo pracy, który we współczesnych czasach - tak jak w czasach, w których dane było mu żyć, dużo by cierpiał za to, że kochał Pana Boga i był posyłany do wszystkich, którzy o Panu Bogu zapominali. Wspominamy proroka, który przepowiadał niebezpieczeństwa, które grożą za niewypełnianie woli Bożej. Wspominamy proroka, dzięki któremu, po długiej suszy spadł deszcz. Czymże jest ta susza i deszcz? Susza to było oddalenie się od Boga tych, którzy na początku uwierzyli, a później zafascynowani światem, postanowili zostawić to w co wcześniej wierzyli. Wyschło ich serce w stosunku do prawdziwego Boga i wyschła ich ziemia, która dawała plon. Deszcz, który został zesłany za wstawiennictwem proroka Eliasza, to deszcz, który daje miłosierdzie Boże. To deszcz, który daje kolejną szansę tym, którzy wywołali tę nieszczęsną suszę, ażeby płody zroszonej ziemi przyniosły plon. Plonem zaś jest radość przebywania z Panem Bogiem (...). Przykład proroka Eliasza jest godnym naśladowania w trudnym czasie, kiedy to susza duchowa zaczyna ogarniać otaczający nas świat. Wy wszyscy zebrani starajcie się wyprosić u Pana Boga rosę deszczu, rosę Łaski Jego, która napełni dusze miłością i pozwoli być lepszym człowiekiem - mówił duchowny.

Po uroczystej procesji, zebrani udali się na nieodległy plac przy remizie, gdzie w ramach uroczystości rocznicowych, kontynuowano modlitwę oświęcając pamiątkową tablicę.

Nie ma już śladu po pamiętnym pożarze, który 14 listopada 1985 r. doszczętnie strawił piękną drewnianą cerkiew. Na jej miejscu stoi nowa, okazała murowana świątynia, przy czym patrząc na nią z perspektywy kilku ostatnich lat, słowo "nowa" nabiera zupełnie innego znaczenia. Nie trudno bowiem odnieść wrażenie, że cerkiew ta, zamiast się starzeć - każdego roku młodnieje. Wszystko to za sprawą ogromnego wysiłku i niegasnącego zapału proboszcza i miejscowej, niewielkiej wspólnoty wiernych, które wspólnie owocują kolejnymi etapami remontu tej świątyni. Nie inaczej minął także i ostatni rok, podczas którego rozpoczęto ostatni etap prac przy elewacji. Śnieżnobiałe ściany doskonale współgrają z niebieskimi kopułami cerkwi, wyróżniając ją spośród wszystkich innych zlokalizowanych na Sokólszczyźnie. Proboszcz wyraził ogromną wdzięczność wszystkim, którzy przyczynili się zarówno do tego dzieła, jak też innych przedsięwzięć ważnych dla miejscowej wspólnoty wiernych.

Adam Matyszczyk